1-

gökyüzü nikah kıyıyor bulutlara
yakınlaşıp birleşiyorlar umarsızca
bekleyişin kaside sesi
zamanı durdurarak
alev nehirlerine boşalıyor
özü su
-yağmur



2-

mart sabrını öğütlüyor nisana
zaman geriliyor boşluğunda
beş diyor
-kutlu ruhumu- ayın beşinde ara
tam da beşinde tutun umutlara
yağmur teselli mi -doğuyor-
bütün anlamını haykırarak
gökyüzü yırtılıyor
güçlü haykırışlarla
nereye bu giriş



3-

yağmur
aşka damlıyor -şenlik vakitleri-
dünyanın en güzel insanı
içini arıtarak susuyor-ve artık
çaresiz bütün yönlere
tevekkül gizli bahar
terinden lâ’l damlalar-damlıyor



4-

ve yağmurla
füsunkâr nağmeler dökülüyor
kaderinin ağında figan örüyor
bırakmışlığı hayıflanarak
derinlere batıyor yüreği
kristalleşiyor toprak
açıyor yapraklarını tatlara
cemre iniyor gökten
öfkesini kusuyor yalnızca




5-

nisan muştuluyor yağmuru
özlenen hasret ayın beşi
istikbâli yağmur
ilhâmına inişi bekliyor
damlıyor acı üzre
oyunun son perdesi aralanıyor




6-

bulutlar lekelenmez damlaları savurdu
önce havaya
gövdeye kan yürüdü-alnında
gözlerinde merhamet
can pazarında durdu
geceler bıraktı utancı
pencereye çarptı
fırat ve dicle’ye akar
cemre aşısıyla taşar hüznü



E y s e v g i l i gökyüzü senin


şimdi
zaman şahit;
beyhude hayatın kollarına
doğuş öncesi yıldırım düşer
-su sesine uyanırız-
yağmurlar dolu dizgin boşalırken
çarpar yürekler.