Serhat Bey,

Doğrusu, bir şiire yorum yazıp görüş belirten birinin “ acaba yazdıklarıma kim hangi elbiseyi giydirecek “ kaygısı taşıması ve özgür olamaması çok sevimli bir durum değil elbette.
Ben bu kaygıyı taşıyor muyum? Elbette hayır!
Fakat, bir insan ne kadar özgüvene sâhip olsa da doğru anlaşılamaması çok hoşuna giden bir durum olmaz her hâlde…

Serbest şiirin, gerek yazılırken gerek okunurken gerekse değerlendirilirken çok farklı algınabilirliği, yapılan değerlendirmelerin de çok farklı olabildiğini / olabileceğini önümüze koyuyor. Bu yüzden bu alandaki tartışmaların ve tespitlerin hemen hepsinde mutlaka doğrular ve mutlaka hatalar olması gayet normal karşılanmalı. Aslında sayısal olmayan ilimlerin hemen hepsi bu bakış açısından payına düşeni alıyor ve alması da çok normaldir.

Şahsen çok ilgi alanıma girmemesine rağmen serbest tarzın geçmişten bugüne kadar seyrini fırsat buldukça incelediğim gibi, bugün de verilen örnekleri ile muhtelif şekillerini bazı arkadaşların sayfayalara düşen çalışmalarıyla tâkip ediyorum. Bunlardan biri de sizsiniz.

İster hece olsun ister serbest olsun bir şiirin olmazsa olmazları vardır ki; ses, ahenk, vurgu, duygu, bazen silkeleme, etkileme, hatırda kalma, devamlılık, kopuk olmama gibi özellikler bunlardan bazılarıdır. Sanıyorum duygusuz ya da duygusu hissedilmeyen bir şiir ancak robota benzer. Güzel görünmüş hatta kusursuz olsa bile ona gülmeyi ve ağlamayı öğretemezsiniz. Öğretseniz dâhi ne zaman bunları yapacağını öğretemezsiniz. Bu, arabesk olacak, jilet attıracak ya da feryat edilecek anlamına gelmiyor elbette. Kıvamında olmalı!

Şiirinizin dize aralarında dolaştığımda, bana göre duygusal yönün kıvamında olduğunu ama vurgu ve mûsıkî uyum yönünün bir adım önde olduğunu gördüm.

Özellikle ilk bölümdeki :
“ hadi kucakla!
kucakla!.. “
daki vurgu ve ses, bölüm sonlarındaki bazı ustaların serbestlerde çokça kullandığı ses ve ahenksel uyum:
( ki bu bazen kafiyeli bazen redifli yansıyor)

“ söylerdim
sevdim!

sahiplenmediğim!
bilmediğin;

söylemesem de
ukde!..

aklıma
masala
dimağıma
ağrılarıma!

zikiri
zifiri!
kibir! “ şiiri sanki daha fark edilir hâle getirdi. ( Belki hececi olduğum için işime geldi )

Dize tekniği anlamında kelime seçiminiz ve o kelimeleri dizeye yerleştirmeniz, genellikle anlaşılabilir ama düz cümlelerden uzak olmanız da bana olumlu yansıdı.

Şiiriniz bana hitap etti vesselâm,
Eyvallah!