Ben mevsimlerden bir güzü bilirim
Baharı,yazı anlatmayın bana
Görmedim ki

Flu hayallerim,eksik gülüşlerim vardı
Kayıp yıllarım
Çıkmaz sokaklarım
Dostlarımı ayıklarken,kaşığımı aklamadım
Ve ben yüzümü en çok insanlıktan yıkadım
Bir adım Eylüldür benim,her adım hüzün
Bana baharı anlatmayın gözüm

Ben zamanlardan bir şimdiyi bilirim
Geçmişi,geleceği anlatmayın bana
Yaşamadım ki

Çocukluğum bedevi,gençliğim mapushane
Dönmedolap misali dolmak bilmedi çile
Umutlarım yılgın
Düşlerim kırgın
Az gittim uz gittim,dere tepe hep yılan
Yalanlar doğru oldu,tüm bildiklerim yalan
Bir adım Çile benim,her adım cefa
Bana maziyi anlatmayın gözüm

Dertli bir çınar misali gönlüm,her deva kederden yana
İçimde bir çocuk var anadan öksüz,babadan yetim
’Ülkemin çocukları erken büyürdü’ ya
Ben emeklemeden koşmayı öğrendim
Konuşmak suç
Susmak ayıp
Ben ne geceler bilirim sabahları kayıp
Zehirzemberek bir öfke büyüyor gözlerimde
Ki cihanı saracak alevleri
Bir adım efkar benim her adım melal
Bana süruru anlatmayın gözüm

Ben aşklardan bir onu bilirim
Kerem’i,Ferhat’ı anlatmayın bana
Sevemedim ki

Hüzzam bir şarkı ömür,bahtımın yazgısı yar
Sitemim yok kadere,o ki gönlümde nigar
Yüreğim kelepçeli
Ellerim ayaz
Pejmürde duygularda yolalırken sevdalar
Kavgam bir tek kendimle,kendime tüm gün/ahım
Bir adım Araz benim,her adım arıza
Bana sevdayı anlatmayın gözüm

Rukiye Küçük