Kalem kırılmadan
Kelam düşü/yordu

Akordu bozuk bir kemanın telleri gibiydik Şiyar
Acem ellerinde insafsızca gerildik
Göğsümüzü siper ederken âlemin kahpeliğine
Vicdanımızı kollamayı beceremedik
Bereketsiz yağmurlara barikatsız yakalandı topraklarımız
Merhamet
Nedamet
Ve hükümsüz bir adaletin koynunda hüküm süren atalet
Ne yana döndüysek mayın tarlası
Telef olup gitti meyveye duran körpe umutlarımız

Ah! Şiyar
Varlığında yıllar yelkovanla geçerken
Yokluğunda anlar akrep gibi ağırdı
Ambalajlı cümleler nizami bir manga misali dizilirdi dudaklarımıza
Ve esas duruşta komut beklerdi anlamsız bir elveda
Perde perde çoğalırdı azalan yanlarımız
Nihavend faslı sitem makamından geçerken
Reklam arası sevişmeler başlardı
Bu nasıl bir yazgıydı Şiyar
Bu ne makus bir talih
Ne vakit sevda garından bilet alsa gönül
Sinsi bir aralıktan el sallıyordu ayrılık
Hicran yarası, yaşamaktan bezdiriyor Şiyar
Ki acı patlıcanı da kırağı çalar

Yan(ı) lışlar doğrulara semer vuruyor
Bilmez misin Şiyar
Gölgelerin boyu en çok güneşte uzar
Cümle âlem kör, ahraz ve sağır
Bütün inişler yokuş, yürüdüğümüz yollar bayır
Eğreti günaydınlar pelesenk olmuşken dilimize
Ve hiçbir gün ağarmazken gökkubbenin göğsünde
Güz yaprakları misali dökülen ömrümüzü
Takvimler geri getirebilir mi Şiyar
Ki aşk dediğin, yüreğin ufku kadar

Ah! be Şiyar
Sükûtu ahval jilet olup keserken damarlarımızı
Nemrut bostanında nar
Mahpus damında firar
Üstü açık bir mezar gibi beklerdim yollarını
Tut ki pulsuz bir zarftı dudaklarım
Ve sen okuyamadın mektuplarımı

Biz ki âlem-i ervahta bela demişiz
Âmenna
Lakin kral çıplak Şiyar
Kral çırılçıplak

Rukiye Küçük