Ah! kendimden habersiz büyüttüğüm günahım
Ah! dilsiz kalbimin en tutuklu isyanı

Dudakların ki hançer, mahşer yeri heceler
Yadellerin bağında buz kesiyor geceler
Bir mevsim düşlüyorum baharsız olsun yazı
Bir eylül düşlüyorum usandırmasın nazı
Ki renklerden soyutlansın siyah ile kırmızı
Bu akşam nadan aklım sorma perme perişan
Gönül kafesine dar, âleme sövesim var

Cümlelerin bağrında kanıyor meşaleler
Çağlayanlar duruldu akmıyor şelaleler
Bir takvim düşlüyorum hazan olsun yaprağı
Bir zaman düşlüyorum felç olsun yelkovanı
Ki eleği kırık poyraz ayırmıyor samanı
Bu akşam küskünüm kayan tüm yıldızlara
Yüreğim pür naçar, kendimden kaçasım var

Turnalar havalandı uzarken mesafeler
Gülistanda bir sükut yanmıyor artık fener
Bir bulut düşlüyorum gözlerden silsin pası
Bir tufan düşlüyorum dağıtsın gamlı yası
Ki aydınlıktır elbet karanlığın arkası
Bu akşam firardayım ben benliğimden ırak
Bağrımda sönmeyen nar, ummana dalasım var

Ah! hüzzam hecelerin bitmeyen senfonisi
Ah! Hayyam gecelerin nihai serserisi

Varsın tüm vaatler silsin vuslat sözünü
Varsın düştüğüm ateş, olmasın gül bahçesi
Yemin olsun ki sana
Sabahları düğümleyen şeb-i yeldaya inat
Bir gün hasret kulvarında uslandırıp kalbimi
Olanca efkârımla bahtına doğacağım
Ve yemin olsun ki aşka
Ne fikrim var, ne zikrim senden başka

Rukiye Küçük