32
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
1653
Okunma

iliklerimde mecalimin direncini yırtan bir acı
düşüncelerim
soğuk ayazda
köşe kapmaca oynuyor
her an yakalanma korkusunda
artık bitti / bitecek
ortalıkta suskun garip sessizlik kol geziyor
dilimde tatsız yutkunma
hüzün artık bırakmıyor ensemdeki elini
boğazımda yırtık yaraların kan kokusu
elimi neye uzatsam
bıraktı direncini dostluklarım
ve kopçasına iliklediğim kim kaldıysa
hepsini çıkardım hayat defterimden
usulca
biraz kirli
acı terennümlerle
olanca çömezlik acemiliğimden sıyrılarak
ağlama kıskançlığımla
göz yaşlarımı gizledim
kirpik uçlarıma
yemenisinde alaz dokumaların
kar damlası kadar beyaza çalan
çatlak yarıklar döşenirken
uçurumlardan düşen gölgelerimin
tutuşturdum ucunu kalemimin siyahına
kopyasında çoğaltarak
ah… geçmişimin sancıları
bitirdi benim birikimlerimi çöp oldu yaşanmışlıklarım
yırtıp atıldı çırpınışları, ömrüm lime lime edilerek
fikrim sorulmadan mahkumiyetimin kararında
infaz edildim
suskunluğuma
artık bitti / bitecek
k/ayıp edildi doldurduğum dolu dizgin
ömrümün yılları(na)
yaşamın yakasından
çıkmaz bu acı nefesim kesilsede
işte süretimin arka yüzü
hep hüzün…hep acı….
kadersiz keder
artık / bitti
Adaletine sığındığım bir gün mutlaka sorar çekilenlerin hesabını …
n.altın BİNGÖL 25/03/2012 Ereğli
5.0
97% (31)
4.0
3% (1)