Gözlerimizin değdiği yerde bir gece itirafı
Derdini anlatacak insanların türküleri dilimizde
Sarımtrak renkte elmaları dişliyor yalnızlıklarımız
Düşkıran elleriyle bıyıklı bir öğretmen geride
Ne kadar çok leş bırakırsak iyidir gündüz olmadan


Kan kokan sevecenliği ile saçlarını tararken gençliğim
Ardın sıra kalacak sızıları toplayacak çömlekleyim
İtiraf edilesi hayatlara itiraz etmekle tükenirken
Başka bir dünyaya gitmenin de çözümü olmayan gerçek de
Büyümeyen mutluluklarımızın alınlarından öpmekteyiz


Uzun olmasını dilediğimiz saatleri kısaltan günlerdeyiz
Hiçbir göz yaşını kaçırmıyor yüreğimdeki fotoğraf makinesi
Avuçlarında kelebekler beslemeye alışırken güzel ellerin
Güneş gibi sarıyor her gülüşünü beş tane çingene çocuğu
Sarı saçlarıyla, beş çingene boynuna doluyor saadeti


İnlemekten hiç sıkılmayacağımız beşiklerde dinlenirken
Düşmekten gurur duyuyoruz artık aynı gri bulutlara
Evren daha fazla yaralamakla uğraşırken yüreklerimizi
Yalansız gözlerle bakıyoruz, gerçeği unutmuş aşklara
Biz mi hayaliz, hayal mi biz; anlayana kadar beraberiz