Çekerim…
Kahırla yoğrulan geceyi gözünden
Tek bir bakışında selamet göreyim


Uzun hatıralar bir damla olur sinemde
Erir yavaş yavaş demirden hülyalar
Mekânsız duruşlarım var boşlukta kopuk kopuk
Çekilirim aşk sokaklı şehirlerden usul usul
İsyanım ayrılık sonrası ağlamaklı dağlar



Tutarım
El alemin de kimsesiz yasını
Ölüme giderken gözlerini göreyim



Suskunluğum olmayan fırtınamın değil habercisi
Kelimelerimi Azrail’in adına bağışlamamdır
Adı yok yaşanılan bu serüvenin
Sırrını kaybetmedim gidişindeki mezarın
Boylu boyuca yatar genç hafızamda cesetten gecelerin



Bitiririm
Keskin kalemden damlayan şair kanını
Hüznün yeter bir gülücüğünü göreyim

Bir naz bin kahır etse çekmezsem senden geleni
Namerdim tek damla yaş kaysın şu yanaklardan
Çöl çeker bağrına aşktan kopup hüzne gideni
Vur yüreğimin bam telini mızrakla kaç yazar
Sen diye olmayan gerçekliğim
Asla çıkmayacak dudaklardan


Yetti be artık bitti…