geceye emenat ettiğim hayallerimin
üstüne kar yağıyor.
içimi ısıtan şafakları unutalı yıl oldu.
şafağı ararım,
yitiğe bırakılmış avuçlarımın soğuğunda..
sayıklamaların kahreden ateşinde gün sayarım.
sevgili kokunca mazinin gizli satırlarında.
buz keser düşüncelerim.


yeniden sevmek değil beni ürküten.
üşümeye korkuyorum,
aklın çeperine zamansız yerleşen aşkı hatırlatıyor.
kalbimin elleri nicedir dilenci yakarışlarda.
tozlu raflardan kelimeler çalıyorum.
sokak lambası altında bir ömre benziyor yaşadıklarım.
çıkmaz sokağa post serdim
gün geldi yine sevda koktu kaldırımlar
bense hep aynı izde kaldım..
geride..
yapayalnız..

Hızır’ın soluğu yetişirse imdada,
kar çiçeği dirilir gecenin koynunda.
ve çeker alırım emanet ettiklerimi.

yine de üşürsem...
ya kendime gülerim akılsızca,
ya da..
bu ızdırap Azrail’in bakışlarında noktalanır.