2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1766
Okunma
iliklerime kadar sinen yakıcı na’rsın
idrakinden aciz kalsamda
duygularımda sessizce yanarsın
mele-i alanın sakinleri anar mı beni
dergah-ı nezdinde
bir köleyim alnı secdede başı rahmetin izinde
her firarım bin iç sızlatır
lakin aklım yine de gelmez başıma
adın daim vicdanımda yankılanır
günahlarım aldırış etmez gözyaşıma
senden uzakta geçen her günün
cehennemdir arefesi
gönlümdeki aydınlığı tutsak alan zulümatın kafesi
aşkla tarifesidir yitik ömrümün
gözlerimden boşluğa akan yalnızlık bilmecesi
dilimden dökülenlerin arasında
arsız bir kelimedir ben
utangaç kelamların arkasında
takati kesilen ifadem
ben diye boşuna sayıklar alem
oysa
alemin ötesinde berisinde hep Sen
Cevap Yaz