4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1960
Okunma
yaşamaktan öteye adımlarım kayar gecenin bir yarısı
ellerimde kalan bir yudum aşktır beni sabahın koynunda dirilten
gönlümde bir sancı ki ah sorma gün ışığının kimsesiz kalmış sarısı
mutluluğun gölgesine sığınmak için bin hüzünden ilmek ilmek süzülen
dudağımda nefessiz kalır kör kurşun içimi yaran kelimeler
yüklendiğim bin yükün ağırlığı gibi çöker omzuma sessiz kalmak
kurulur bakışlarıma aşka aldanmaya razı azat olmaz zamansız hislenmeler
anlamsızdır gülen gözlerden manasızlığı koklayıp sensizliğe ağlamak
ben mi bilmem ki ne zamandır böyle fırtına ıssızlığında ayakta
sevgiyi dilenmeye korkarak peşimden sürüklerim duygularımı
taştan hatıralara dayayıp başını donmuş öpücüğü hayali bir dudakta
ne gariptir bilirim ki anlamayacak artık hiç kimse anlattıklarımı
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz