1
Yorum
1
Beğeni
4,5
Puan
1593
Okunma
Hayat olmasını hayal ettiğimiz şeylerle geçti,
Avuçlarımızda çırpınarak.
Hayaller ellerimizden kaydı,
Perde ardına sığınarak.
Perdeler şeffaflığını yitirdi,
Gün yüzüne kızarak.
Günyüzü gecenin bağrına saplandı,
Işığında boğularak.
Gece hüzne göz kırptı,
Şairin kaleminden sıyrılarak.
Hüzün her ayrılıkta çocuklaştı,
Genç kalplerde yaşlanarak.
Çocuk gözbebeklerimde büyüdü,
İçimdeki şaire yalvararak.
Ve şair seni andıkça lanetlendi,
Durmadan beni sen sanarak.
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz