Soruyorlar bana senin derdin ne ?
Derdimi demeye dermanım mı var?
Onu geçtim, biri dese adın ne ?
Adımın bende ne lüzumu var ?

Üstün körü yaşıyorum sanırım.
Lüzumsuz nice insan tanırım.
Dünya cevherine tapan görürüm
Sensiz yaşasam ne yaşamasam ne ?

Bir kuş kanadı ile ederim selam.
İsmin bende gizli, bende arafta.
Bir kendine gel, adam ol nefsim.
Sen olmadan nefsim, adam olsa ne ?

Nice canları ezdi bu yürek.
Can kırıklarında canım çıkacak.
Sirkelensem kaybolacak pislikler.
Sensiz temizliğin kirden farkı ne?

Başım önde, boynum bükük yürürüm.
Tam değildi, eksikti hep bir yanım.
Kararacak, kuruyan göz pınarlarım.
Sensiz gören gözün, körden farkı ne ?

İsyan kokan satırlar günaha sokar.
Şeytanın şerrinden Rabbime sığınırım.
Ahreti yakmam dünya yüzünden.
Faidesiz ilimden Mevlama sığınırım.

Yani sen bakma benim satırlarıma,
Seni dünyaya değişmemem doğrudur
İş içine esas alem girince.
Sen yada dünya, görmem farkı ne ?

Dünyalığım sensin, meramım da sen.
Mühimliğin, bir yerde buz misali eriyor.
Sende dahil, tüm varlıklar sırtını dönse,
İçimden bir ses, Mevlam var diyor.
Korkma...
Mevlam var...

Bismillahirrahmanirrahim.
“Ey Muhammed! Eğer yüz çevirirlerse de ki: “Allah bana yeter; O’ndan başka ilâh yoktur, yalnız O’na güveniyorum; O büyük arşın Rabbidir (tevbe-129)