Sevdiğim

Yıllardır şu hasretinle yanarım
Ağlayacak göz mü koydun sevdiğim
Eller gibi vedalaştın ayrıldın
Söyleyecek söz mü koydun sevdiğim

Sen gittin gideli boş kaldı yuvam
Burda boşa gitti emeğim çabam
Nelere gidem de nerede bulam
Arayacak iz mi koydun sevdiğim

Bozdun bağlarımı düze döndürdün
Gayrı gazabını bize döndürdün
Yaktın ciğerimi köze döndürdün
Birgün gelip buz mu koydun sevdiğim

Kızıltuğ dünyada gülmedi zaten
Bir dost bulamadı elinden tutan
Bu derdin sahibi yaşamaz zaten
Öz canıma göz mü koydun sevdiğim


Ali Kızıltuğ


1944 yılında Divriği’nin Mursal köyünde doğdu. Küçük yaşlarda yöresindeki aşıkları dinleyerek aşıklık geleneğini öğrendi. Köyüne gelip giden aşıkların yardımıyla da bağlama çalmaya başladı.

Ali Kızıltuğ, önce Sivas ve çevresinde daha sonra başka yörelerde türküler söyledi ve tanındı. Türkülerinde doğa, gurbet ve dini sorunları işlemektedir.

Mahlas olarak bazen adını bazen de soyadını kullanmaktadır.

Ankara’da yaşayan Ali Kızıltuğ bugüne dek yaklaşık 100 adet 45’lik plak ve 90 kadar kaset doldurdu.

KAYNAK:© BeKa Sitesi


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-379-)(-)(-)(

Sen ayrı diyarda ben ayrı yerde
Sevinecek haz mı koydun sevdiğim
Güzellerin hep peşinde koşardım
Koşturacak hız mı koydun sevdiğim

Ağrıttın güzelim dertli başını
Niye eğdin böyle hilal kaşını
Akıttığım gözlerimin yaşını
Silsin diye bez mi koydun sevdiğim

Diledim Mevladan ver muradını
Neden doldurmaz ki dert miadını
Erken solan güllerimin adını
Hazan ile güz mü koydun sevdiğim

Yıllar yılı hasretini çektirip
Has bağçeme özlemleri ektirip
Şu gönlümü yollarına baktırıp
Gelmem diye söz mü koydun sevdiğim

Duygularım yüreğimden sökerek
Acıyla gözümden yaşlar dökerek
Mektuplarım, resimlerim yakarak
Anılardan toz mu koydun sevdiğim

Edemedim mutluluğun yadını
Göremedim şu zamanın v’adini
Hiç gelmeyen şu vuslatın adını
Kahredip te biz mi koydun sevdiğim

Lüzumsuz’un sinesini delerek
Bu sevdayı zehir ettin bilerek
Düşmanıma sırlarımı vererek
Baş edecek koz mu koydun sevdiğim

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz