Kahve içip, fincanımı kapattım
Tam beş vakte kadar, diyordu falcı
Düşünüp falcıya, şöyle laf attım
"Hep içim içimi, yiyordu falcı"

İçimde nedense, durmaz bir akın
Canan ile vuslat, hem de çok yakın
Ben fala bakarken, konuşma sakın
Sus diyerek beni, uyardı falcı

Yalan söylemekten, falcılar bıkmaz
Bile bile gider, kafaya takmaz
Falların hepsi boş, hiç doğru çıkmaz
Sesim yükseltseydim, duyardı falcı

Birazcık saf isen, telkini verir
Bu işler maalesef, hep böyle yürür
Kahve telvesinde, şekiller görür
Hele dinle neler, sayardı falcı

Mahrem sırlarını, hele bir bir ser
Falcılar alışmış, hep aynı ezber
Hele sorusuna, bol bol cevap ver
Her türlü ortama, uyardı falcı

Acaba diyerek, biz ona koştuk
Güzel laf duyunca, sevindik, coştuk
Ne dese kabulüm, eline düştük
Bunlar yalan desem, cayardı falcı

Fala inanmayın, falsız kalmayın
Söylenen şeyleri, gale almayın
Lüzumsuz diyor ki, n’olur gülmeyin
Uyanık olmasam, soyardı falcı

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ