Kiremitli
Haney evler pek azdı
Kerpiç ve taştan
Üzeri ise
Köyün güney doğusunda
Köy girişinde yer alan
Sarı kaştaki
"GEREN" toprağı ile örtülü
Sırt, sırta, yan yana
Dip, dibe bir birine ulanmış
Evleri ile
Şirin bir Adalu köyüydü Selcen
İçinden iki dere akar
Bunlar köyün batı kısmında
Birleşir
Kapız deresinden akıp giderdi
Cami önünde
Köy meydanında
Üç kişinin el ele tutuşmasıyla
Ulaşabileceği
Büyük bir gövdesi olan
5 yada 6 asırlık
Çınar ağacımız vardı
Çalgılı
Köy düğünlerinde
Sadıç güveyi kavuşması
Yapılırdı bu meydanda
Yalık’ın köşesine bozuk para
1 gayma, 50 kuruşluklar bağlanır
Yalık damat tarafından havaya atılır
Çoğu zaman çınarın dallarında kalırdı

Bayramlarda,
Çocukların çok sevdiği
Renkli macun satanlar
Kader çektirenler
Balon satanlar
Fotoğraf seyrettirenler
Olurdu bu meydanda
Eğlence yok
Köyün çocukları
Topladıkları bayram harçlığını
Burada harcardı
Biraz büyük olanlar
Çal’a sinamaya, lokantaya giderdi
Biz kendi oyuncağımızı
Kendimiz yapardık
Afyon köklerinden
At arabası, kanatlı kağnı
Yapar
Birleştirirken de
Deli armut(ahlat) dikeni
Kullanırdık
Elimizden
Hiç sapan eksik olmazdı
Ama köy bekçileri
En büyük korkulu
Rüyamızdı
Sert Mustafa
Azalardan Sarı
Yakaladımı hem döver
Hem de sapanımızı alırdı

Hikaye çok
Selcenle ilgili bizde
Zamanı geldikçe
Anlatırız kim bilir

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

NOT : Bu bir öykü şiirdir. Sevgili İbrahim Çamalan, bu türün ustalarından biridir. Zaman zaman ben de yazıyorum. Çamalan’a selam ve sevgiler.