ulan siz öğretmen misiniz
yoksa devlet düşmanı Komünist misiniz?
sizi Diyarbakır merkeze göndermem gerekiyor
ama aracımız
başka yerde görevde
bu gecelik
misafir olun nezarethanemizde
yarın Diyarbakır’a gideceksiniz
hapı yuttunuz oğlum siz, hapı yuttunuz
hele bir Diyarbakır’a düşün de
görün gününüzü
amirim, dedi Seyit öğretmen
soruyoruz ama cevap alamıyoruz
siz söyleyin bari
biz neden buradayız?
suçumuz nedir bizim?
niçin burada olduğunuzu da
suçunuzun ne olduğunu da
çok iyi biliyorsunuz
ama aklınızca
saf rolü oynuyorsunuz
dışarıdaki polislere seslendi
Harun! İhsan! diye gürledi
alın bu ikisini
atın içeriye
bu gece burada kalacak
yarın da siktir olup
Diyarbakır’a gidecekler

iki polis memuru
ikisinin kollarına girdi
bodrum katta bulunan
nezarethane’ye götürmek için
basamaklardan indirdi
inerlerken
polislerden biri
kimmiş devrem bunlar, dedi
komünist öğretmenlermiş
dedi diğeri
haydi ya
komünist mi şimdi bunlar, diyerek
ikisinin sırtına
esaslı bir cop indirdi
ikisi de bunu beklemiyordu
Hasan öğretmen şaşkındı, dayanamadı
ne yapıyorsunuz memur bey
bizler öğretmeniz
ne işimiz olur komünistlikle? dedi
polislerden çok zayıf olanı
siktir ulan orospu çocuğu deyip
bu kez copu Hasan öğretmenin omzuna indirdi
diğeri de
copunu çıkarıp
Seyit öğretmene yüklendi
yoruluncaya kadar vurdular
sonra da
nezarete atıp
kapıyı kapattılar
cop darbelerinden
perişan olan Hasan öğretmen
güçlükle
karıma haber verebilir miyiz, dedi
zayıf olan polis
sırıtarak
olur beyefendi
başka arzunuz var mı
avukatınıza da haber verelim mi, diyerek
çekip gittiler
nezarethane daracık bir yerdi
lambası yoktu
koridorun ışığıyla aydınlanıyordu
içeride
duvara monte edilmiş
oturulabilecek bir bank vardı

çöküverdiler banka
ikisi de fena halde hırpalanmıştı
derin derin nefes alıp verdi Hasan öğretmen
neler oluyor Seyit’im, dedi
neden getirdiler bizi buraya
Hasan hocam, dedi Seyit
hatırlasana geçen akşamı
o günkü ev baskınını
ve orada gördüğüm
senin öğrencinin babası olacak o adamı
sonra üst teğmenin söyledikleri
iyi şeyler duymuyorum hakkınızda
demişti ya
demek epey zamandır bizi gözetliyorlar
fakat yine de anlamıyorum
ne buldular da
hangi gerekçeyle
alıkoydular bizi burada
inan ki Hasan hocam
kendimi düşünmüyorum şu anda
benim bütün arkadaşlarım içeri alındı
ne fark eder ki ben kalmasam dışarıda
ben sana
senin boş yere tutulmana
üzülüyorum
bir süre sessiz kaldılar
yan yana oturuyorlardı
Seyit öğretmen bir ara daldı
birden
Hasan öğretmenin kafasının
kendi üzerine düştüğünü fark etti
uyumuş olabileceğini zannetti
dur hocam, dedi
şöyle biraz yer açayım da
uzanırsın buraya
yerinden hareket edince
Hasan öğretmen
yığılıp kaldı bankın üzerine
seyit heyecanlanıp korktu
uyandırmaya çalıştı
sarstı, yüzünü tokatladı
ses çıkmayınca
eğilip kalbini dinledi
sadece bayılmıştı
belliydi
tansiyonu da olabilirdi
uyandırmaya çalıştı
başaramadı
yanında ne kolonya
ne de bir damla su vardı
zaman geçtikçe
iyice heyecanlandı
artık dayanamadı
avazı çıktığı kadar
parmaklıklardan yukarıya doğru bağırdı
iki polis
sesi duyup aşağıya indi
seyit
memur bey
Hasan öğretmen bayıldı, dedi
beş altı dakika geçti
uyandıramadım
tansiyonu veya kalbi olabilir
lütfen yardım edin
hiç olmasa bir doktor çağırın
polisler
gayet rahat hareket edip
Seyit’in heyecanını izlediler
bayılmış ulan işte
birazdan ayılır, dedi birisi
evet ama, kaç dakika geçti, dedi Seyit
hala uyanamadı
dur dur, ben onu şimdi uyandırırım, dedi diğeri
koridordaki
su dolu
dizili
yangın kovalarından birini aldı
nezarethanenin kapısına geldi
Seyit’e
çekil oradan, dedi
ve su dolu kovayı
uzaktan
bankın üzerine uzanmış
ve baygın halde duran
Hasan öğretmenin üzerine boca etti
Hasan öğretmen kendine geldi
polisler
sırıtarak
çekip gitti
Hasan öğretmen
sırılsıklam olmuştu
ıslanmamış bir tarafı kalmamıştı
bayıldım galiba,
diye sordu Seyit’e
evet hocam, önemli değil de
tansiyon kalp durumun nasıl
onu merak ettim ben de
yok, yok
merak etme, dedi Hasan öğretmen
iyiyim, iyiyim ben
fakat şu ıslanmam iyi olmadı
burası zaten nemli ve serin
sabaha kadar burada kalırsak
işte o zaman kötü olur benim için
en iyisi bunları çıkarayım
sıkıp suyunu süzelim
hiç yoktan daha iyidir
pantolonu
gömleği
atleti
neyi varsa çıkarıp süzdüler
Seyit, kendisine ceketini verdi
bir süre öyle beklediler
biraz olsun
suyu buharlaşıp çekilir diye
çamaşır ve gömleğini bankın üzerine serdiler
ve kendileri
ayakta dikilip
her şeyi unutup
düştükleri bu duruma
yine de tebessüm edip
güldüler…

eşinin
Seyit öğretmenle birlikte
askerler tarafından
okuldan
alıp götürüldüğünü duyan Ayşe
hiç zaman geçirmeden
posta haneye gitti
ve memleketteki avukat abisine
telefon etti
haberi alan avukat abisi
sen merak etme Ayşe
ben bu gece biner
yarın orada olurum, dedi
Ayşe
Silvan’da
en olumsuz koşullarda
tek başına kalmıştı
posta haneden çıkıp
doğruca karakola gitti
kendisine
hem bilgi verilmedi
hem de
bir sürü hakaretler edildi
kabullenmese de bu gerçeği
yarına kadar
abisini beklemesi gerekirdi
avukat abisi
haberi duyunca hemen
kentin barosuna gitti
oradan
Silvan’daki
avukatların adres ve isimlerini öğrendi
tanıdığı biri çıkmamıştı ama
rast gele birilerini aradı
kendisinin de yarın Silvan’da olacağını
ama
yarına kadar
eniştesinin durumuyla
ilgilenilmesini söyledi

DEVAM EDECEK...