Yanlış yere geldim, ben bir öyküyüm
Okunsam da olur okunmasam da
Kalem gücü dersen, daha dünküyüm
Anlatsam da olur anlatmasam da

İşin aslı, numaradan geldim buraya
Öykü köşesinde gittim havaya
Aynı günde atılıyor hurdaya
Yazılsam da olur yazılmasam da

Şiir değildi ki olsaydı dize
Uzundu cümleler zor geldi size
Yazılmadı bunlar sağır dilsize
Görülse de olur görülmese de

Zamanı yok hiç kimsenin belli ki
Şiir varken öykü neyin nesi ki
İmge çöplüğünden çıksam demez ki
Anlasan da olur anlamasan da

Doğuştan şairiz millet olarak
Romanı öyküyü hiçe satarak
Sıradan maniye imge katarak
Süslesen de olur süslemesen de

Doğru ya şairler okumaz öykü
Tanrı vergisidir onlarda çünkü
Zamanı boşuna harcanır sanki
Gezinse de olur gezinmese de

Edebiyat demek şiir demektir
Roman, öykü, nesir, boşa emektir
Antolojilerde bile yer vermemektir
Alınsa da olur alınmasa da

Öykücüler bile ona uğramaz
Kendinden başka birin tanımaz
Edebiyat tarihinden anlamaz
Gürlese de olur gürlemese de

Demek ki, Nerudalar, Aragonlar, Nazımlar
Ne öykü ne roman okumamışlar
Kelebek, çiçek, böcekle mutlu olmuşlar
Anlasak da olur anlamasak da

Yıldızlardan salıncaklar yaparım
Yusuf kuyusundan nara atarım
Gözyaşımdan ne imgeler çakarım
Uydursam da olur uydurmasam da

Velhasıl, yanlış yere gelmişim
Öykü diye bir şiir döşemişim
Şimdi doksan kişi okur dermişim
Yüz olsa da olur hiç olmasa da