/Teneşire düşmüş suretimin bakışı, eflaka çıkarken ahı efkarım, ne bir tesellim oldun ne de muradım/

öp/üşüyorum yokluğunla
ört/üşüyorum yalnızlığımla
teslim olmuştum ebedi
gönlümün mabedine başka bir alın değmedi
kadife yüreğim masum,
bağışladı yalanı, d/olanı d/olmayanı

billur b/akışlardı ikramım
şeffaf örtülerden hicabım
ne dilersen mestane akar
zevk-û sefa didelerden taşar
mevsim hep bahar
her daim tazedir gülleri açar
döner başın, feleğin şaşar

yapma ey sevgili

böyle kuldan kim kaçar

kevser’i sunar gümüş gülüşleri
aklın hayalin durur
inci mercan dişleri
ne öyle avam ne de uçuk düşleri
kendinden hep emin şiir gibi sözleri

/Umudun rengi gri, geceye düşer resmi, karanlıkta ay soluk, siyahtan gözlerinin feneri/

ay’ın nurudur düşen çehresine
pişman mı oldun, güneşin doğuşunu görünce

yapma ey sevgili

ceza mı bu, yürekten sevdik diye

helak’e götürür bu gidişat bizi
bak gözlerimde yaş dizi dizi
silersem defterden seni
ne esamen kalır ne de izi
loş ışıklarda beklersin
güneş bile terk ederken seni

/Yıllar değil yoran sözlerimi, yaşlar değil dolduran gözlerimi, umudumun tükenişi/