Hadi bu gün g/özlerinle g/ör beni

Nefsim elinde olan Allah’a hamd olsun ki; böylesi bir haslet vermiş

Yıkmam yıkılsam da duvarlarını
Kırmam kırılsam da kıranlarımı

Yok, fıtratımda nefret s/üzülür ruhumda sızı(m)
Görmem kusur kimsede varsa bir hata; kendimde!
Sormam hesap, hesap yeri mahşerde!

Ey ruhumun resmini s/üzen sevgili
K/aralama bende beyaz’a düşen tuvali

Ne resimler gördü bu gözler
Ressamı çizdiğinden bi haber

Ne şarkılar duygu bu ruhum
Söyleyenin de hayat bulduğum

Ne şiirler okudu bu dilim
Kan sızarken leblerim

Söylemez yine de kariye; ne yüreğim ne kalemim!

Ve düşer dolu bulutlardan bereket toprağım ıslanır

Üşür boğazımda düğümlenen kelimeler

Yangınlar harlanırken sayfalarım da

Üzülme!

Ey fani sevgili;

Çizilen yol bu aşan var y/aşamayan var

Zayıf değil mizacım

’Kükremiş sel gibiyim bendimi çiğner t/aşarım’

Kader yolum da bir daha önüme çıkma
Merhametim çok gururumu hiçe sayarım...