Bir muallak günde yaşamın gölgesinde
Kimsenin gölgeleri umursamadığı bir yerde
Dalgın düşünceleri sığdırıp heybeme
Ne ses var ne seda!
Sadece enstrümantal bir musiki ruhuma işlemekte

Yorgun vakitsiz bir âlemde kendimle söyleşmekte
Usulca bir düşün içinde
Rahat huzurlu
Yaşamın esrarengiz büyüsünün cezbesiyle

Mutta-sıl mutluluklar peşinde
Müphem heyecanlar içinde
Hangi mefhumun derininde
Yittiğimi bilmeden
Uçsuz bucaksık bakışımın istikametinde
Masum mevsimler akar hayaller masal biriktirmekte

Yollar yorgun, yolcu sürgün, hancı dalgın
Gölgenin tecelli ettiği anda karanlık titrer
Umuda açılan ukdelerin perçemini savurur rüzgar

Bu gülümseyen zamanın yosma oynaşı
Teslim ettim vakitsiz uykuları
Düşünceli ve dalgın
İliştim dünyanın iç cebine
Mutluyum güzel şeyler düşününce
Yoksa öfkeli bir kasırga kopar
Nuh tufanından önce
Savrulur biteviye aynalarda suretim

Soğuğu hissettim buz tuttu bedenim
Nedense üşümedi ellerim
Derbeder yokuşları işlerken kalemim
Yarı yanık bir cümlede mahkûmum
Savrulup aşkın tecelli ettiği şiirlere
Uğultulu kasırgalar çizip gölgeme
Tükeniyor zaman bir saatin zembereğinde!

Nuray AYHAN...