Heyecan verici,
Salonu dolduran izleyicilerden
Binlerce çiçek yağmıyor üzerine
Çığlık atan hayranların yok
Coşku çığ gibi büyümüyor
Sisler ve ışık oyunları gibi değil



Kararını uygula
Kendine bir bilet al
Hayatın karaborsaya kalmadan



Kolay değil,
Sözcükler konuşmaya başlarken
Kıpırdamadan
Boğazına yumrular düğümlenir
Gözlerini kapatıp derin bir nefes al
Veda etmenin kararı zor olsa da



Uzun yıllar onunlaydı
Hınca hınç dolu seyircilerin arasında
Kulisten çıkıp hedefe odaklanmış
Bu yolun sonunda varmak istediği
Oyunun son sahnesi



Her gün güneşin batışında
Yanına süzülerek yatan gözyaşları
Sabahın ilk ışıklarına kadar koynunda



Bu gece maskenin ardındaki kadın
Kendini saklamaya çalışmıyor
Boynuna taktığı sahne kostümünü çıkararak
Bütün çıplaklığıyla
Kara gözleri dolu dolu
Onca yılın en acı oyunu oynuyor
Perdeler kapanırken



Hiç şüphe yok ki!
İzleyenlerin hepsine dokunuyor
Bir parça iz de kendilerine



Kararını uygula
Kendine bir bilet al
Paha biçilemez olan
Hayatın karaborsaya kalmadan.




Ümmühan YILDIZ.