ve damla kopunca bulutundan
daha dün
okyanustan sessizce havalanan
sandığında kendini
katre-i muazzama
ki öyleydi zannımca
ışıklı sesli bir gösteri
hiç bitmeyecek gibi başladığında
kolları açık bir adam havaya bakacak
dudaklarının birazı çatlak
davulla zurna sustuğunda
yalana fit olunduğunda
çatlağa merhem beklendiğinde
şıp benim alnıma






sahra’da bir veled-i zinanın
tek ayağının en son parmağı
değdi toprağa
şimdi nasıl ki sıcak
bir kum buluta gidiyor san
ki
içindeki ateşi
katre-i muazzamaya götürüyor

bir muazzamın içine yangın ekmek ne demek?





şimdi veledin bir ayağı kumda
bundan sonrası adımdır
failatün failatün failatün failün
adımlarının katilini görmek istediğinde
göğe baksın yüzün
orada bir rab var ki küçücüğüm
failin

cezzar devenin sürdüğünde bıçağın özünü boynuna

bir kan sıçrar

şıp benim alnıma




altın sarısı zerre
geçip apak denizin mavisini
ve değmeden sivas’a, giresun’a
yol katre-i muazzamaya ulaştırdığında
damla
süzülmekte göğde
ay ışığı içinde oynaşmakta
kendine bir ad aramakta muazzama

zerre çarptığında katrenin kalbine

titredi cümle su


venezüella’da bir nehir kendini göğe astı
katre içinde zerre ateşi
sonsuza dek yandı






lacivertiğnedenlik-chaotica