2
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
1206
Okunma
bir hıçkırığı vardı beyaz sapların ve parlak mermi altlarında ne varsa orada durup
karanlıktan bahsediyorum,bir eğreltiotunun kanayanı içinde taşıyıp konuşması..
.
.
sonra bir şey kırılıyor
koyu ipliklerden çekilenler
ve böyle uyanmak zorunda olanların kalıntılarında ağzım paslı
henüz ay inmemişken yüzüme, tanrının hiç fısıltısını duyuyorum.
,,,
belki de..
su geçirmez kabuklarda uyuyoruz canım benim
bir figürün kalbinde uyuyoruz
ve bulmayı öğretecek kimse olmadığında
tohumun kabuğunda çatlak
hala birbirine değen örgüler varken
soyunup kopyalayacağız kendimizi
ve yeniden zar atacağız…
5.0
100% (9)
Cevap Yaz