Yağmurdan öncesi saksılardaydı açelyalar
bedevi hasretleri kervan yüklü güneşleri
vardı zeytin karası elleri kar beyazı entarileri
kimisi peçeli
özgürlük delisi oynayan çocukları
çöl kumu tanesine karışan rüzgarlı düşleri
sıcak , suyu
bebe ana memesini
emerdi...hep ama hep
vahanın içinde yüzerdi hep hayalleri
hurmaları kuru
yerden çıkan ıslaktı bir de kara
tenleri gibi...

sonrası

demirden yağmurlar örtü güneşlerini
dar olsada kendi gölgeleri
razıydılar rızalı kendinden düşen yerlerine

ilk damla çölde açarken nergiz oldu
biri pencereden girdi
açelyanın saksısı kırıldı
ikinci damla düştü karanfil açtı kırmızı
topun peşine düşen çocuktu
üçüncü damla düştü menekşe moru
anasının sütüne karıştı bir bebeğin

sağnaklar gibi yağmaya başladı
demir yağmurlar
damlalar damlara
sonra camilerin kubbelerine
kimisi sec/dedeydi
zeytin kara tenlerin üzerine düştü


hepsi birden ıslandılar gül karası
durmadan açtıkça solan çiçekler
yağdıkça sulanırdı sokaklar
evlerin çökük damlarından içeri
karanfiller açardı akardı...akardı...akardı..


........sulamak için bir uçak kalkardı
gizli gizli kara karanlığa dalarak
sinsi bir yarasa saklanır gecenin öteki yanına
dişleri sivri içeği vardı geceden
kara kadar siyah birde karanfil gibi kırmızı
petrol kadar kara kan kadar kızıldı
içeceği
sarıya karışırıdı viskisi


şimdi

bahar geldi
çiçeklerin ezildiği kimsenin görmediği
tüm çiçekleri karaya çalan
kırmızıya zorla boyanan
demir yağmurlu çöllerde
petrol karası karabasanlı baharlar geldi
adı YALANCI BAHAR olan kimsenin bilmediği
kanlı terli coğrafyam...



"DİLEK YILDIZI"m...!
boş kovanım.
sen ki uyan baharları gör
iki kişilik değil ki dünya
tek kişilik sevdalar değil ki hayat
bari bir dilek tut
içmesin artık yara/san
medet ya... yara/dan
DAN.. DAN..DAN
namlulardan çıkan damlalar
tanka atılan taşlar
işe yaramaz benim yazmalar...







"ağlamaklıydı yalancı baharlarda açan çiçekler, kırmızıya boyanırken gerçek renkli çiçekler ve gelecekler YALANCI BAHAR KARIŞMA KANLARA"