10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1662
Okunma

Elleri cebinde bir heykel gibi
kalabalıklardan kayıtsız
bu şehrin duvarlarında
aynı sayfaları okuyorum hergün,
tekrarım boşuna
hiç bir anlamı yok bunun...
Yeniden öğreniyormuşum gibi karanlığı,
heryanda seziyorum
sokaklarda,
açıkta,
cadelerde
dökülen yüzlerini topluyorum şehrin
gitmeliyim...
cebime sığsam dönmezdim zorunluluklara...