her yanım ana kokusu
acılardan çiçek açmış ağacım
beyaz değdi saçlarıma
Sensizlik iklimim
Gözlerinin derinliklerindeki buse kimin?



Bembeyaz bir rüzgar adın
Alyeşil sevdaya küfür et
Simsiyah bir acı benim
Denizi gördüğün gün
Kendi sesine ağlayan
Yalazında doğacağım pencerelerinin
Kır hemen kilidini hüznün
Musluğunu aç yüreğinin
Çoktandır derin sularda uyumuş


Bir güvercinim
Yalın ayak sokaklarda
Kül emmiş köz yutmuş kursağı
Erik dalındaki esrar
Alnımdaki çizgiler
Koynumda yatıyor
ayışığının gölgesi var


Seher yeliyle gelir turnalar
bir avuç kaldı gökyüzü
Gün kavuşurken çıkıyorum huzura
gökyüzünde kırık üç beş yıldız
Hangi cebime atsam elimi
binlerce nazar boncuğu

Kır çiçeklerinden almış bozgunu
Alnımdan öperek uyandırıyor beni
bir yıldızdan bulutlara yazdım adını
menekşede parlayan çiğ
çığ kırağında açan karanfil



bahçedeki kiraz ağacının çoban yıldızı
Tanyerine çekiyorum gökyüzünü
konuşmuyorum artık zamanla
Bir sevda ki yanlız kendine
uçup giderken alnımdan sonbahar
Kime kazıldı bunca mezar

Yüreğim
kırlangıç karası
yüzüm
bembeyaz uçurumunda anıların
akmak istemeyen durgun bir su
Kırılmış korkusu
dal maviye kuşandım
Alıp başımı gitmek isterdim
herhangi bir saatin de zamanın
Pervazına serçeler tüneyen
bir pencere ömrüm sana
Suya düşmüş söğüt dalı
Kirpiğinde kara bulut
çakır dikenleri diz çökmüş
el dokuması bir hüzün
Dağlar sırtımda
yüreği sularda
geçiyor zaman




- Ey acı!
Zaman öğütüyor hayatı
karanlık bir düşman içimde
besleniyor kanımdan
ümitlerim vardı
Ayran içtiğim tarladan
Küstürdüğüm çiçekler alsın canımı