Ne zaman, yüce güçlerin kararnamesiyle,
Şair doğar bir insan ve bükülür kanatları kelebeklerin
Annesi korkunç ve sabıkalıdır oysa
sıkarken yumruklarını tanrıya doğru :


- " Neden, bir engerek sürüsü gibi yere indirdin ki
beslenmek varken bir yalandan!
Geçici zevklerin gecesine lanet olsun
Karnımın tasarladığı kefaretim yılan !



ve kadın, yutkunur köpüğünü nefretinin
Ve, sonsuz amaçlarını desenlerin anlamak mümkün değil
Cehennemin dibine kendisi için hazırlanır
Ve anne suçları için ayrılmış odunlar.


Ancak, görünmez bir melek gözetiminde
Güneşle sarhoş yoksun çocuklar,
Ve tüm içtiği ve yediği her şeyde
Kızıl renkli portakal çiçeği tadı bulurlar.


Bulutlarla oynar, çünkü rüzgarla konuşurlar
yanlızca ıslık çalarken sarhoşturlar,
Ve ruh ki takip eden kutlu seferinde onu
bir orman kuşu mutluluğuna ağlarken bulur .


Korku ile bakmaktadır sevmek istediği herkes,
Ya da, kuşkuludur, sevdalar,
Yani, ona bir kabahat bulacağız elbette
damağına nasip ekmek ve şarapta
külleri karışıtırırlar kirli salyalarıyla ;
Riyakâr, küfrederler sevdiğe puta
Ki küfür dahi puttur oysa


halka açık yerlerde çığlık çığlığa:
"madem ki ben bir insanım,
Antik putların görevenini gören
Ki sık sık yeniden boyamaktasın
ve sürekli
allayıp pullaman gereken;



ki nar ve sığla ve mür ile sarhoşsam
Ve kırmızı et ve şarapta
Bilebilmek, hislerini yakın bir ruhun
Sonra ilahi bir hürmetle
ve gülümseyerek haraç olmak için!



Ve bu kötü şakalardan sıkıldığımda,
zayıf yanlarımla omuzuna dokunarak ;
Ve kartal pençeleri gibi tırnaklarım
Kalbinin köküne kadar yolunu bulacaklar.
genç bir kuş gibi titreyen ve çırpınan,
parlak kırmızı kalbini sökeceğim göğsünden
Ve en sevdiğim evcil hayvanı –öfkemi- beslemek için! "





Cennete doğru, gözleri, görkemli bir taht görürünce
Kollarını kaldırır göğe doğru emektar yanım,
Ve berrak zihninde coşkun yıldırımlar
öfkeli insanların şeklini sorar ;


- "Ne mutlu acı veren tanrıya ki
kirlerimiz için ilahi çare,
Ve en iyi ve en saf özü gibi
Güçlülere saklar kutsal zevkleri !



Bilinsin ki tek soyluluk acıdır
ne toprak ve ne cehennem, acıtamaz onu
Ve örmek için benim mistik tacımı
Her zaman ve bütün evrene direnmek empoze.


zira, yanlızca saf ışıktan yapılır acı
ilkel mağara ışınlarından kalma kutsal ocaklar
Ve ölümcül gözleri, bütün görkemiyle parlar,
Sadece gizli aynalardaki kayıp hatıralar! "