Sarı gözlü lavinya
Bozuk plak gibi irislerindeki fer
Kafan nemli bir kibrit gibi
Yanamıyor

Kaçmaya çalışmana gerek yok
Rüzgârın şamarından kendini alamayan yeşil uçurtma
bağırmana gerek yok
Kuyruğunu tele kaptırmış gibi
Fırtınanın kucağına oturmuş şu küçücük dünyada

Heyy saat sesli Destina


O şarkılarla bir atarım sanma
Ayaklarına dolanan mor hüznü
Şu kaynayan yer altları evlenmişken bastığımız asfaltlarla
Eşinip taze topraklar çıkartmaya çalışma
Savunmasını yitirmiş ruhunla
Ektiklerin çıkmayacak ne kadar uğraşsan da


İklimine gün batımları kondurdum
Sarı ışıklı gün aşan güneşler

Hüzüntepen sarışlar
Saçları patiska olmuş mısırlar
İçinde oyun oynanan yaylalar
Ve ezilmeyi unutmuş
Dik başlı çimenler

Tepelerden dökülen topraklar iliştirdim gözlerinin saksılarına

Önce toprağı yalat tırnaklarına
Sonra çiçekleri doldur mavi bohçana

Sözüm sana

Sarıgözlü Lavinya


Son şişe son şarap olsan da
Bir daha dolma
Dolma bir daha yeni boşalmış
Henüz kuru yaprak almamış havuzun kalan çamuruna

Unut boğulduğun
Tenlerin kokusunu sür git ruhunu
Sağlam tekerlerin varken



Son kez
Uçtuğuna inan
İnan uçuşların getireceği taze baharlara
Ve yeşil uçuşlara ortak ol Lavinya

Gerisi bir tekneye dolar ve kürekleri canlandırır
Önce inan lavinya
İnsanların da uçtuğuna
Ve yeşil uçuşların getireceği taze baharlara


Yeşil / koyu yeşil uçuşları yakala
Uç ve tur bindir ömrüne
Sakız kokulu ay ışıklı Lavinya

Ağlamayı yıkamış artık Destina
Gülen kanatlarıyla tokalaşmış
Kendini biliyor olan mevsimin çarkına
Derin derin mavi suların biraz yukarısında
Uç
Serin serin delirmiş rüzgarların koynuna