Ağıtlarla
Yolcu etti sonsuzluğa,
Nede çok sevdiği kardeşini.
Aylar geçti aradan
Deva ise yine
Allah’tan.

Bir gün yine
İş güç bitip eve dönerken
Rast geldi yerde kırık bir aynaya.

Şöyle bir baktı
Eğilip aldığı aynaya,
Kardeşime de ne çok benziyor dedi..
İliştiriverdi hemen koynuna..
Lakin

Gerçekte kendiydi
Öpüp durduğu görüntü…
Rahat döşeğinin
Üstünde uyurken,
Rahatsızdı karısı bu durumundan
Sessizce yaklaşıp aldı aynayı.
Üzüntüsünden
Ne yapacağını şaşırdı, ağladı.

Hain dedi, kocasına
Aldatıyormuş beni, hem de
Neye benzediği belli olmayan
İğrenç şu suratsız kadınla…

Sabah
Erkenden kadıya gitti
Ne olup bittiyse anlatı..
İstedi kadı aynayı kadından
Nasıl olur dedi,

Şerefsizlik
Eden o,
Kocan olacak
Lanetin
İlişkisi mi var bu kavatla...
Noktalarken hikayeyi
Diyeceğimiz o ki
İsteyen istediğini görür
Rabbin aynasında…

O

Ayna ki
Yüreğin aynasıdır.
Nafile yaşamın
Ahmakça
Naçizliğinde
Işıksız yerde gördüğüne
Ne ağla ne de çal çal oyna...

Delinin olduğu
Eve
Gidene de
İllaki
Lazım gelen bir ayna…



.