1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1908
Okunma
İnsan, alışkanlıklarının çocuğudur. İBNİ HALDUN
İyileşir diye
Narkoz verip
Sedyedeki
Aklına
Neşter vurdu,
Ağır yaralı
Lavuk..
Issız yerde
Şarap elde
Koştu kaz peşinde,
Avladığı ise tavuk..
Ne zaman ki
Loş
Işıklar
Kapatıldı,
Leyl ’den
Artakalan
Rantı
Işıltısız koca bi boşluk.
Naçarın
Irkından dünyaya geldi
Nüfusuna kaydettiği itiyat
Çocuk.
Olanlar
Cahilliğimizdendi, derken.
Uykuda gördü
Görüp göreceğini..
Uçurumun ucundaydı
Düşünde..
Uyanınca anladı,
Rüyasının da rengi soluk..
.
5.0
100% (3)