Sonra ne mi olur?
Dilersin yaşamayı.

Yıllar önceden avcumun içine sinmiş parça karanfil kokusu
Baharı besleyen güneşim gözü üstümde,
Paramparça edilmiş oyuncaklar yanlarında gözyaşı dolu mendille
Sonra uçuşan hayaller buharlaşıp...
Ve göz altı morlukları /


Yalnızlığın ensesinde sevişiyorlarmış mutlulukla acı
Ve boyundan büyük konuşmaya yeltenmiş çocuk,
O zaman başlamış sancısı...
Dudağıma bir hüzün küçük dudakların.
İhtiyardı benim çocuk yanım...
Aslen ufaktım ben,
Şahsen kocamış...


Sonra ne mi olur?
Dilersin yaşayabilmeyi...
Keşkeler alnından dökülmeye başlar,dilin yetmez de.
Terlersin.

Sonra günlerden son gün olur
Yine şairsindir.
Sen hayat’ı yazmaya başlarsın,
Hayatsa seni silmeye...


Hasretin pusulası değişir,
Yeri gelir toprağa kavuşmak olur hayalin.

Sonra ne mi olur?
İntihar edersin küçüğüm,
Karıştırma,
Ölmezsin;
Ölmek istersin...

/ Yaşamanın tarifini ver anne,
Ustasındır,eminim.