Uykusuz heyecanlar tuttum
aşklarımda
Sancısız geçirdim
yaşamımı.
Kentlerimi kurdum,
kurşun askerlerimi
doldurdum haykırışlarımda
Bulutlar kapattı
gözkapaklarımı.

Kitap sayfalarına düştü
gözlerim.
Gürültü oldu sessizlik
Deniz gürledi
nefesimde
Dudaklarım
yürüttü hasretimi

Mantıksız ilişkiler
soyutladı cesedimi
Duyduğum kokular
ısıttı ıslığımı
Soyundum kelimelere
bir acı çığlıkla
Soğukkanlı dinledim
kulağıma fısıldanan
masalı

Suçsuz eller
saklanır geçmişe
Deniz kokusu düştü
soframa
Aklım ıslatıyordu
dokunduğum melodiyi
Zamansız
aldandım sensiz
Zorunlu tuttum
savrulan bedenimi

Cansız çiçekler büyüttüm
gönlümde
Yandı kitaplarım
düştüğüm damlacıklarda
Resim tabloları gibiydi
yalnızlık
Boğuldum nehirlerinde
derin gözlerinin

Son bir görev verdi
düşlerim mantığıma
Duraksadım,
her durakta
Acı oldu seslenişim
Tabaklarım
kırıldı kaslarımda
Ellerim aradı,
buldu sözlerini.

Sayılarını saydım,
noktasını virgülünü
koydum hayatın.
Yanıt bulamadım
koştum zirvesinde
dağların.
İlkbahar açarken
düştüm sevdaya
Kelimeler duraksadı
güneşle doğarken
umut…

Sandalların uçlarına
bağladım nefretleri
Kuşların kanadı
uçurdu ezikliğimi.
Yandım
bu sevda
kül ederken beni
Tepkisiz ruhlar
çizdi gözbebeklerimi

ÖMER ARDALI 19 OCAK 2011