Uzak kaldı dokunuşlar
Ayrı kalan dudakların
notası süzülüyordu saçlarımda.
Rüzgârın ihtişamı sorguluyordu benliğimi
Kızgın güneşin soluğu
dinletiyordu kendisini iniltilerden.
Karlı kayın ormanı mıydı ,
Yeşil bir vadi miydi
düşüncelerimizdeki hoş görüntüler.


Bir kış günü
sarışın çocuğun
gözbebeklerinden görüyordum dünyamı
Üşüyerek oturdum şiirin başına
Bekleyerek sürdürdüm
sırtımda yürüyen titremeyi


Anlatılamayan kederli kelimeler,
Yorgunluktan uyuyan düşünceler,
Yerli yersiz silinen çizgiler anlatıyordu
dönemsel suskunluğumu.
Oylayarak yitirdiğimiz beklentilerimizi
Tekrar arar olduk masamızın başında
Yürüyerek,adımlayarak
tahlil ettik yürek atışımızı


Sessiz çoğunluk ırgalamasada bizi
Sarhoş beyinlerimizle
ovuşturduk ellerimizi.
Sözün bittiği ,
Gözlerin birbirini
delerek konuştuğu
Soğuk bir gece içinde…

ÖMER ARDALI 30 KASIM 2012