Nice yollar arşınladım
Nice duvarlar geçtim sensizliğimde
Ektiğin sevgisiz tohumları kuruttum
bahtsız yüreklerde konuştum
Meyhane şarkıları mırıldandım sahilimde




Kadehime doldurdum umutsuz günlerimi
Yalpalayarak yürüdüm koşmacasına
Her yağmurda andım yitirdiklerimi
Soğukta ısıttım düşüncelerimi




Yorgunluk düşerken kirpik uçlarıma
Alnımı yaktı uzaklardan gelen sesler
Yan yana dizildi testilerim
Etek uçlarımdan süzüldü endişelerim




Yastığımla yolculuk ettim ihanetin kucağında
Duymayan gözler karşıladı
sessizlik içinde yanmayan yakamoz birlikteliğini
Son izlediğim film gibiydi terk edilen koltuklar
Serinlik duygusu okşarken ellerimi.





Var olmak kaybetmemek demekti kimi zaman
Hayat dursa da kelimelerde
Şiir dolanır nefeslenen her dizede
Uyanık hafızada komşu olur düşünceler
Sokaklar sessizliği korurken günbatımı
Arnavut kaldırımlarına vurur aynadaki görüntün
Bazen kendi görüntüsünden korkar olur insan
Yüzleşmek için iyi bir zaman değildir o an
Sokak sokak arşınlanırken adımlar.




Panayırlar kurulur mahalle aralarına
Bir gürültü, bir kıyamet kopar
Yalnızlığıma düşer sokaktaki kalabalık
Sayfa aralarındaki bekleyiş gibi sürer gürültü
kulaklarımı okşarcasına.

07 MART 2012



Ömer Ardalı