Soğuttum adımlarımı
senin için
Üşüdü sana gelmelerim
Uzaklaşmak,
seçeneklerden biriydi
Sevda koktu ütülerim.

Dillerin sokağında
koştu umudum
Yanaklarımdan
süzüldü sensizlik
Yoldaşım oldu
sana akan gözyaşları
Bulut olup,
yağdı ellerime

Dallarında uyuttum
ağaçlarımı
Sonsuzluk içinde
hayal ettim denizimden
uzaklaşan her gemiyi,
her düşünceyi.
Kovamadım ihtiraslarımı
Çözüldü ruhum
aldanışıma.

Yankı buldu
çiçeklerim bozkırında
Kokuları yayıldı
saçlarıma.
Güneş ısıttı gençliğimi
yaşlılık kapımı
çalmadan henüz.

Koynumda besledim
yılanlarımı
Kelebeklerim öldü
karanlığımda
Sokamadım düşüncelerimi
beşiğine.

Ne kadar umut
olmasa da kollarımda
Her an,
sevda dolu oldu
gözlerim.
Sen yoktun
salıncağında kalbimin
Soydum gidişlerini
baştan başa
Çizdim,
gelişinin portresini
Bir gidişin var hafızamda
birde gelişin.
Başka hiçbir şey
Hiçbir can…

ÖMER ARDALI

01 ŞUBAT 2012 (Bostanlı 18.15 vapuru)