1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1287
Okunma
Gitme ey! gönül
haddi yok bu bilinmezin
hududu yok
kadın suretine bürünmüş
arsız bir mana taşıyorsun
yol uzun
yorulursun
çoktan çaldı yabancı
dört köşden baharı
haylaz çocuğun mavi gözleri
tuğba dalında mateme değdi
şimdi sar ak gelinliği boynuna
umudun zaten bağlı değilmiydi
sırrınla sarıldığın darağacına
utangaç öpücüğün
cellatın alnından yere düştü
bırak edep sende kalsın
yaş kurusun göz ağlasın
gitme...
kerpiç yığıntılı
ayaz damlı
ıssız bir mahzen var orada
kör gözler
ölü ruhlar var
yıkılırsın
öfkeni taşırmı sandın
o küçük sandalda deniz
geri dönün ölü gülüşlerim
dümeni kime verdiniz
geri dön ey! aklım
varsın bahar olmasın
gülüşlerim denizde kalsın
senin öz yurdunda asil yar
burada kan kokulu mürekkep var
Şiirin sahibi
Cevap Yaz