Göğe denize martıya sahile
Öğretmek istiyorum sevgiyi
Ve güneşten yıldızdan yeşilden
Öğrenmek istiyorum sevilmeyi
Konuşmak istiyorum bütün dilsizlerle
Sessiz soluksuz konuşmak
Yazıyla gözle konuşmak

Deniz dilsiz

Baktıkça köpürsün deniz
Bir yağmur olsun gökyüzü
Martılar kaybolsun sahil yolunda

Yazdıkça gün doğuyor
Yazdıkça unutuyorum ağlamayı
Yazıldıkça kelimeler
Unutuyor seni anlatmayı

Kelimeler dilsiz

Konuşmayı öğretebilir miyim kelimelere
Anlatmayı bir şiire
Anlamayı size öğretebilir miyim
Kandırabilir miyim kaderi
Zamanı asabilir miyim lahzanın bir yerine
Karanlığı aydınlıkta boğduğum gün

Gün dilsiz
Karanlık nefessiz

Sizce mutlu mudur deniz
Ya da martılar hep mutlu mudur
Bir kelebek kaç gün mutlu yaşar ömründe
Kaç kez sarılır papatyaya
Bir kelebeğin ömrü kadar mutluluk
Kaç kitaba sığar ki
Yada kaç kelimeye

Kelebek dilsiz

Hep üşüyor bir yanım
Çürümüş gerçeğin kuytusunda
Gittikçe gör
Gördükçe git
Hep yürüyor bir yanım
Azala azala

Tanrı neden öğretti aşkı
Aşk dilsiz benim gibi
Hem ben kimim ki
Aşk masallarının hoyrat işçisi
Elbet aşka da lazım
Tecrübeli eleman
Kazanırken kaybet
Kaybederken kazan

Kader dilsiz
Kandırabilir miyim kaderi

Derler ki insan unuturmuş
ögrendiklerini
Tenini bir yabancının
Öpücüğünü sevdanın
Rengini Gözlerin
Bu da şefkatidir yalanın
Halbuki insan unutulurmuş

Hep üşüyor bir yanım
Şefkatli yalanın kuytusunda
Gittikçe gör
Gördükçe git
Hep yürüyor bir yanım
Azala azala

Toplayabilir miyim parçalarımı
Her tende bir bir
Her dudakta
Ve her gözde

Gözler dilsiz

Azraili görsem birden
Tek parça olurum yeniden

ve Ölüm dilsiz

Konuşmak istiyorum bütün dilsizlerle