harika ötesi diyorum..

kötülüklere şahit olmaktan bıkmış bu güzelim gökyüzüne
renkli uçurtmalar salan çocuklar olmak..

seslenişte "bayım" kelimesinin tercih edilmesi
kanımca seslenilen kişiye sevginin yanında bir sitem de olduğunu göstermek için.
çünkü genelde hafif sinirliyken bir sitem belirtme vurgusu olarak kullanılır belki yanılıyorum ama genel gözlemim o yönde.

bence her şeyden önemlisi böylesi güzel bir şiirde
kendinden önceki dizelerin gerisinde kalmayacak
hatta onları anlam, ses ve üslup yönünden daha da ileriye taşıyacak final...

"nasıl açardı ağaçlar bayım
öpsene beni

hatırlayalım... "

harika, tebrikler.

nasıl bir emek, nasıl bir yürek bu böyle...tebrikler nilgün hanım...saygıyla

tek bir tabir kullanırım bu dizelere



bir gece çalkantısıdır bu
yıpranmamış bir aydınlık arıyorum
dudaklarım henüz kurumamış
nasıl açardı ağaçlar bayım
öpsene beni

hatırlayalım...

M
Ü
K
E
L
L
E
F


ellerine sağlık şşair...

bir gece çalkantısıdır bu
yıpranmamış bir aydınlık arıyorum
dudaklarım henüz kurumamış
nasıl açardı ağaçlar bayım
öpsene beni

hatırlayalım...

Kutlarım yürek sesini arkadaşım daim olsun nice güzelliklere inşallah sevgimle..

pancurları güneşle sevişen evin
uçurtmaları renkli çocukları oluruz

bazen böyle oluyor çok şey yazmak istiyor ama yazamıyor insan bir şiirin ardından...

çok beğendiğimi söyleyip sadece yürekten kutlamakla yetinicem..
sevgimle...

canım... kocamanından tebrikler.

çok güzeldi. yazan yüreğini öptüm... sevgimle hep...

Günümün şiiridir...

Güzel yüreğin susmasın Nilgünüm...

Sevgiler kocaman...

Ağaçlar Kurumadan



sen hikayelerini yazardın bayım
ben sakallarında gürleşen hüzünle kucaklaşırdım
bütün coğrafyaların lehçesi gözlerinde
kalemin hırçın rüzgarları ihtilale yollardı
ben haylaz bir gülümseme ile susardım
sen fıratın sularında yıkarken insanlığı
ben çınar ağacımda beklerdim
yüreklerde ışığın çoğalmasını


sen hikayeler yazardın bayım
bu memleketin gizil acılarını
sırlarını açardı mevsimlere saklanan gece kuşları
kıraçlığını hatırlattığından toprak ağlamaya başlardı
ben korkardım tasalı şarkılarından
kendimi korurdum nedensiz
unuttuğum bir çıbanı yolmuşsun gibi
yüzümdeki acı sorgulardı asrın suçlarını

sen hikayeler yazardın bayım
sandalyen kamçı ağacından masan dağınık ırmak
ben yer açmaya çalışırdım susan düşlerime
titreyen ruhumun ayağı takılır düşerdim kucağına
gözlerimde sadece aşk yazardı
senin gözlerin roman


ateşçiçeklerini küstürme bayım
yarasalar yasaklasada aşkla soluklanan serenatı
ellerimin sunduğu bu umut
gurbet trenleri gibi sana yol alır
darağaçlarında sallanan yenik sevdaların
hepsini toplar gelirim
ve herşeye rağmen
göğsünde uzanan sıradağların isyanı gibi
vaad edilen tükenişe alışkın bu gökyüzünde
pancurları güneşle sevişen evin
uçurtmaları renkli çocukları oluruz

hiç uyumamışların melodisini
kemanımla yine sana çalabilir miyim
sadece beni dinle
susmalı gökyüzünün ağıdı

bir gece çalkantısıdır bu
yıpranmamış bir aydınlık arıyorum
dudaklarım henüz kurumamış
nasıl açardı ağaçlar bayım
öpsene beni

hatırlayalım...

________________________________HARİKAYDI BAŞKA SÖZE NE HACET....

şiirlerin daim olsun
yüreğine sağlık :)

çok güzel ve tam bir sunum ... şiirdi günümün şiiri.

teşekkürler kaleme :)