Seni en son bir istasyonun son treninde görmüşler Tete.
Üzerinde hep aynı elbiseyle.
Bana söylediler.
Yok, söylemediler,
Yetiştirdiler.


K
o
ş
t
u
m.


T r e n dedim ?
Gitti dediler,

Ç
o
k
t
a
n.

Geçtiğin bütün yollara gözyaşlarımdan yağmur yolladım, anlamadın.
Biliyorum şimdi diyeceksin ki; beni yakalasaydın ne yapardın ?

Hiç işte Tete
Öylesine...


Mesela yaşın kadar sohbet etmek isterdim seninle
Yahut görmeyen gözlerinin göz kapaklarını ödünç isterdim bir kaç günlüğüne

Ya da, hani;

...ömür, kalıbına sığmayan bir mutluluktur demiştin ya Tete...
...yapışırmış ya insan, insanın yakasına, linç edermiş eller ellerinle kendisini...

Sonra senin ellerinle el ele yürümek isterdim.





Diyorum ki Tete:
Sen son trene binip gittin, yarın veya öbür gün belki başka trenler de vardır.
Korkuyorum Tete... Şimdi diyeceksin ki:




Faili meçhul insanlığın faizi birkaç vagona sığmaz.
Hem zaten bütün trenlerde doldu...

günlerdenbirgün2012Davidoff