Söz gelirim,
Yağmurlar dinip, karanlıklar basmadan.





Küçük bir çeşme vardı değil mi sizin yolun başında,
Sonunda da dilsiz bir kadın,
Dilsiz değildi aslında,
Hiç konuşmazdı da.


Aşık mıymış neymiş diyordun hani adamın birine
Yağmurları beklermiş... Söz dermiş, dinsin gelirim.
İşte o kadın.


Hatta bir keresinde sana gelmek istemiştim... Yağmur dinmişti.
Yolun sonundan başına doğru gitmek istemiştim,
Birden önümde bir iğde ağacı belirivermişti,
Ve dallarında rengârenk ipler.
Nasılda canım iğde çekmişti.


...


Almak istedim... Karşıma saçlarına tarak değmemiş bir kadın çıkıvermişti.
Uzaklaşmak istedim... Dudaklarını büküp, bana bir avuç iğde vermişti.
Teşekkür etmek istedim... Dinlememişi.



İğdelerin biri yere düşüvermişti, eğilip almak istememiştim.
Avucumdaki iğdelerden yemek istedim... Dilime cam kırıkları batıvermişti.
Çıkarmak istedim... Derinlere girmişti.
Kadına seslendim... Arkasını dönüp gitmişti.


Yağmur başlamıştı, yolun sonu çok yakındı,
Başa kadar gitmek istememiştim.




Hadi bükme sende dudaklarını,
Söz, yağmur dinsin gelirim.
Çeşme vardı değil mi sizin yolun başında,
Şöyle eğri, büğrü de musluk takmışlardı... Bak nasıl hatırlıyorum değil mi ?
Yok yok şu yağmurlar bir dinsin.

günlerdenbirgün2012Davidoff