Hep böyle havalarda nüksetti
Böyle havalarda
Kimi sevdiysem kalbimin yüzüne gözüne bulaştırdım
Kaç kalp daşını sonuncu saydıysa kalbim
Birazdan gidecekmiş gibi yüreğimin kenarına oturdu

Nefretin dışında bir şey hissetim
İki elimle yüreğimin ağzını kapattım
Usulca bir iç çektim
Nefesim düşüyor rüzgârın eline sonra
Onun için biraz dağınık hüzünlerim

O zaten gidecekti bahanesi bu olsun istedi
Lakin
Dilinin altına gizlenir mi çok soylu olan
O yüzden aram açık kendimle
Evet nihayet
Serzenişlerimi olasılıklara bıraktım
Sonra şiirlerimden düşerim kalanları

Demem o ki
Bozguna uğradı
Sevinçlerimiz kara borsada
Vazgeçemediklerimizde yüzde yüz indirim var
Yüreğimin ederini bilecek kaç arşındır sevdanın boyu
Yeminlerim yemin olsun ki
Hak etmediğim hiçbir şeyi hiç istemedim
Hâlbuki abes bir hevesti deme ihtimali bile var
Edeptir söylemesi vefa beni nerde görse tanır

Ne sözüm geçer ne gücüm yeter sana
Tut yüreğimden felek tut beni sürgüne
Bırak dolu başak gibi eğilirim güneşin önünde
Bir yürek üşümüşse ısıtması zordur

Şairin dediği yer? İşte orası!
Güzelliği hatırlatır gökyüzünde ne varsa
Ben çok uzak o yerde kendimce sabırdayım
Saçlarımda tanımadığım ellerin en ağırı
Yüreğimde ay kesiği bir yara
Diz çöküp bakarım semanın ellerine
Ufukları sarsan ah o hiç dinmeyen rüzgâr
Kâh bağrım açıldı
Kâh bir yön verdi kamaşan gönlüme

Seni senlediğim
Gidiyorum ben sana
Her şeyin bittiği o yer
İşte orası, Tanrı/nın başladığı yer
Öyle bir ben ki gelen kapına
Sorma bana utanırım
Ah sırdaşım
Baştan başa özürüm

Ah geç anladım
Zayi olmaz çektiğin hüzün de olsa
Yorucu mu yorucu, ağır mı ağır gelse de insan ruhuna
Bu âlemin karmaşasında
Hüzünlerim olmasa huzurun değerini nerden bilebilirdim

KAYIP YALDIZ