Güneş batımında, arayıp sabah
İnsanoğlu tersin geri gidiyor.
Seher gafletini görüyor mubah
Karanlığa daha seri gidiyor.


Benlik çıkarıyor, zıvanasından
Kazurat akıyor pak vanasından
Ana’yken bıkıyor, öz anasından
Enerji yükleyen veri gidiyor.


Teknik geliştikçe; vahşileşiyor
Zenginlik arttıkça; şahsileşiyor
Ömrü binler hala; ehlileşiyor
Heyhat boşa alın teri gidiyor.


Karnı doyan vahşi, durur, dinlenir
İnsansa doydukça daha kinlenir
Yutar, kalınlaşır, büyür, enlenir
Zayıf gelmiş ama iri gidiyor.


Hâlbuki yokluktan gelmiş bu güne
Güç bulması için, muhtaç öğüne
Neslinin devamı, bağlı düğüne
Bir mikropla özü, feri gidiyor.


Garibi; garipçe sözler edersin
Kendine bak, başka ere ne dersin
Bu nefis sendeyken, sen en betersin
Kamburunda günah kiri gidiyor…


Salih Yıldız…11.01.2012



.