bedenimde ruhun dayanılmaz ağırlığı
istem dışı ilikliyorum düğmeleri
bu sabah
yataktan kalkasım yok
kırsal bir çöldeyim sanki
soğuğa aç
kışa bir o kadar düşman




sevişesim geliyor
yatağın boşluğu arsız
ıssız
hatta doğuştan kör
neydi peki
beni hayasızca korkutan
yaban bir elin vücuda değmesimi
yoksa hücreme boşalan termi




kadınsı dürtülerim örselendi
bıçağın iki ucu misali yaşıyorum hayatı
elimden kaysada arasıra
umudun kanadı asla kırılmadı



saat gece üç



pencere kenarı düşlerim ayaklandı yine
buharımsı sözcükler parmağımın ucunda
ancak
ömrü iki saniye




bireyim
en önemlisi kadınım
büyük zaferlerin tek sahibi.....



lamour..!!