arka cebimde ölüm
habersiz değilim
öyle
ki
kefen sarılıyor bedene inceden inceye
sıradan bir toprak kavuşması değil benimkisi
ismi sadece göç
yaşam yine ardıma takılan hayasızca




hadi
bir daha bas üzerime
ezilsin bu can yok olacak derecede
zaten giden gitmiş kim ağlayacak gerçekten öldüğüme



ben
hazanın son elçisi
sayende
satırlarım mesudu boşadı tek celsede
dünya karanlığa koşarken son hızda
yalnız
kaypak nefesin kaldı avcumda
onu al
kör bir mikrop vari sarıyor hücremi



dua et
rabbe
itirafın azaltır belki cezanı
bak ay doğuyor semada eşliğinde yıldızlar
ruhum ermese de gökyüzüne
en son parlayan ben olayım müsadenle........




lamour..!!