Bir tek babamın ihaneti değmedi yüreğime


Hislerin gücü kıskıvrak yakaladığında beni
Bohçalanmış bahanelerle, kapı önüne kondu yüreğim

Vurdukça göğüs kafesime kızgın yıldırımlar
Bulut bulut gözlerim
Yenildim her defasında zamansız yağmurlara

Ah şu ellerim nasılda titrerdi
Felç geçirirken ruhum, donup kalırdı pembe düşlerim

Ne diyeceğini bilmeden, soluk soluğa oradan oraya kaçışlarım
Susardım kanayarak
Uzun yol bitiminde
Yıkılırdım çözümsüzlüğün ortasına
Enkaz içinde
Kapanırdı kanlı avuçlarım
Ölü bir bebeği gizleyerek

Oysaki
Ne bedeller biçilmiştir başlarken
Berdel edilmiştir ömür sevdayla

Her aşk diyet öder, dürüstse
Her giden yalanların arkasına sığınır, yüzsüzce

Zor başladık biliyorum
Ki bitişin kolaylığı çok yordu
Tüketmek için değil
Çoğalmak için senle
Aynı taşa kaygısız başımı koydum

Tutarken sen aşkımızın muhasebesini
Hesaplayamadım
Zimmetine geçirdiğin mutluluklarım olacağını

Ey adil sevgili
Hangi yargıdan geçtik de
İdam ettin umutlarımı

Sen ki benimle mahşere yolcuydun
Geldi mi o büyük gün?
Ki karanlık her yanım
Lakin orta yerde bir tek ben
Tutsak

Meğer
Nasırlı bir yazgıymış bizimkisi
Hangi tanrı kazımaya yeltenecek..!


Sude Nur Haylazca