Köşe başının kaytan bakışlarını kabadayı yürüyüşünde
Bilinmezlikte örter gece şiiri
Yırtık entarisinin mor salkımlı sokağına vites atar
Bir adımlık aklıyla


Ne yazarsan yaz güne göz kırpsın yeşiller özrünü kapatsın
Yanıyor orta yeri yüreğimin kıvrımlarına saklanan kıvılcım
Öfkem yenik düşüyor bazen topuk uçlarıma
Öylesine sabah karanlık doğuyor



Hüzün anahtarını kapıma asıyor
Her gün hiç bıkmadan
Bir kerede unut kapımın yolunu desem
Unutmuyor işte!


Ben bu şehre adını kazıdım
Kıyılarıma vuran her damlaya bir ömür biçtim
Nükseden hasretine nağmeler ekledim ört bulutları
Tara saçlarını üşümesin özlemlerim
Soy günün ortasını mevsimlerin entarisini giydir kışın üstüne
Dalgalansın etekleri bir sonraki güne



Kırık bir kavanozun işe yaramaz eskisine yansır elemim
Öyle derinki yarıklar
Kapanmadı yıllardır
Kapanmıyor işte!



Ne güz vakitleri söndürdü
Ne de serin mavi sular alıp götürdü bende kalan kadarını
Nakş etti hasbihalim ince uçlu kalemimden
Karalandı aydınlığın yüzüne kelimeler
Denk düştü eklemlerim dizlerimin çöküşüne
Bir bir yırtıldı yüreğimden
Titredi hüzünlerim döküldü hecelerim
Bir fiskelik aklımla
Düşündü Aşk …



n.altın BİNGÖL Ereğli 22/09/2011