her kokunun bir vakti vardır uçmak için göğe
her acının, her ağıdın, her çilenin bir sonu
bir vakti vardır ölmek için
bir vakti vardır artık gitmek için.


gidişlerde saklıdır tüm hatıralar
gidişler için çekilir tüm fotoğraflar
yalnız bir novanın uzayan sızısı kadar
vakti gelmişse artık;
gidişlerde saklıdır ömre katılan acılar.


gidiyorsan; elbet kaderdir
ama fesleğen kokuyorsa sokağım
saçlarından emanet aldığı kadar
pencereler dahi kalmandan yana
bilmeni ister dalında ötüşen kuşlar.


sen gidersen ant içti
bir daha buğulanmamak için
pencerelerin hepsi.
biliyorlardı; parmağının dokunduğu yerde aşk,
yüreğinin attığı yerde yaşamak var.


gitmek elbet gerekirse, gidersin
ama gitmemeli gerçekten sevenler.


her gidişin bir sebebi vardır elbet
gidişlerde saklıdır anlatılmamış kederler
eksik sözler, iki gözün gibi
hiçbir kağıda çizilmeyecek şiirler.


gidiyorsan;
artık daha fazla ’gitmemen’ için dil dökmemeliyim
’dön’ deme vaktine girer artık on ikiden sonra saatler,
gelmeyeceğini bile bile,
dökülür gözlerimden sana dair;
iki oda, bir mutfak hayaller...