4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1055
Okunma

Perdeleri kapandı bu oyunun
Sahnelendiği tüm anlar bir hatıra şimdi
Alkışlıyorum finalini
Ve eğiliyorum sevdanın karşısında sessizce,
Soluk bile almadan
Nasıl başlamıştı
Bu bitişin, doğuşunu dinlemek ister misin?
Hiçbir sözcüğün, gücü yetmediği anda
Dökülen kelimelerdi ilk perdenin açılışı
Ansızın vurulan kapının
Hızlıca kapanışı
Bir düş kurduk önce, şiirlerle süslenmiş
Aşkın vuslata erdiği anda yazılan
Enkaz altında kalmış
Soluksuz yaşayan bir yürekten ibaretti
Karanlığın kuytusunda,
Aydınlığa ulaşmak için
Hayatı eşeleyen
İkinci perde de ses oldu
Tınısına kavuştuğum
Merhabasına sığınıp
Geceye veda etmem için
Uykuya sıkıca sarılmam için
İnadına hayatı sevmem için haykıran büyülü bir ses,
Papatyaların gülüşü vardı
Çocukça bir sevinçti
Hani, renkli balonlarla süslü
Pamuk şekeri tadında
Sıcacık bir gülüş
Aşk sanmıştın ya hani sevgiyi
Hiç sevilmemiştin ya
Hesapsızca
Mum ateşi gönüllerde, kısık bir ışık huzmesi
Sevmeler gibi sanıp
Kurduğun barikatlar ardandan
Acımasızca bakışın
Ve inanmadın ya yüreğime
İşte bu son perde…
Ne kal dedin ne de git
Yalanmışsın, kendine bile sahte
Buruk kalmışsın gönül çeperinde
İşte bundandı son oyunumuzun, son perdesi
Acımasızdı biraz, buruktu gözler
Ağlamaklı
Titreyen sesler vardı birde
Finalinle övün
Ve şimdi alkışla ayrılığı…
s.ç
5.0
100% (7)