Yine oyun bozanlık etti hayat
Kırıldım
Acıyan yanlarıma aldırış etmeden sustum


Gece bitmek üzereydi
Denizden çaldığım dalgalarla yıkadım
Ay ışığından arta kalan sabahı


Bir aşk koy kalbimin üzerine
İkimizin mabedi olsun
Bana öyle bir bak ki
Kırılan kolum kanadım
Cennetin kapısını tutsun


Neylersin aksanı bozuk dilim
Bir şeyler mırıldanır
Gitmelere depreşen tüm sözcükler üzerime yıkılır
Her hecemde eylüle çıkar yolum


En deli rüzgarı tak saçlarıma
Tılsımlı sözcüklerle savrulsun
Susmalarım engel çığlıklarıma
Avazım çıktığı kadar sustum


Sesime asıldı kırgınlıklar
Yüzüm aynada bile benzemez bana
Ne kalpte var ne gönülde
Anla işte
Yoksunum senden


Dağbaşı yalnızlıklar tünedi yüzümün sen yanına
İp olup düğümlendin boğazıma
Seni öldüm
Mesut bir gecenin ayrılığa çıkan zamanında


Zemheri ayazlarının tokatı atılır yüzüme
İlkbaharda yeniden sev beni
Gücün yetiyorsa yaşat ölüme inat
Tenimi yıka temiz sularda
Takadim bitmeden
Yere kapanmadan fersiz dizlerim


Göz kapaklarını ser üşeyen yanlarıma
Kapat içinin penceresini
Üşütme beni
Sar yara berelerimi
Hiç ölmeyecekmişim gibi


Kaç zamandır bir yanı ekşi hayatın
Gözlerim buğulu
Tökezledi masum sevdam
Dağıldı
Toplayamadım
Un ufak oldum


Hadi
Tut elimi...